"ഒരപ്രതീക്ഷിതസ്വപ്നം"
"ഒരപ്രതീക്ഷിതസ്വപ്നം"
============
ഏതാണ്ടൊരു പതിനാറുകൊല്ലം മുമ്പ് മഴയില്ലാത്ത ഒരു ജൂലൈ രാത്രി . അച്ഛന്റെ ഒരു സഹപ്രവർത്തകനും ഭാര്യയും ഏകദേശം ഒന്നൊന്നരവയസ് സുതോന്നിക്കുന്ന അവരുടെ കുട്ടി യും ശ്രീകൃഷ്ണപുരത്തെ ഞങ്ങളുടെ വാടകവീട്ടിൽ വന്നു. ഏതൊരു ഗൃഹനാ ഥനെയും ഗൃഹനായികയേയും പോലെഅച് ഛനും അമ്മയും അവരെ ചായകൊടുത്തു സൽക്കരിക്കുകയാണു. അവർ തൊഴിൽ സം ബന്ധമായതും കുടുംബസംബന്ധമായതുമാ യ കാര്യങ്ങൾപങ്കുവച്ചുകൊണ്ടിരു ന്നു. പൊന്നുരുക്കുന്നിടത്ത് പ ൂച്ചക്കെന്തുകാര്യമെന്ന മട്ടിൽ ഞാൻ അതിനിടയിൽനിന്ന് എന്റെ മുറി യുടെ സ്വകാര്യതയിലേക്ക്ഉൾവലിഞ് ഞു.
ബാലപുസ്തകത്തിൽ ഒരു ചിത്രകഥ വായ്ച്ചുകൊണ്ടിരി ക്കെ വീട്ടിൽ വന്ന അങ്കിളിന്റെ ഒന്നരവയസ്സുതോന്നിക്കുന്ന പെൺകു ട്ടി ചന്നം പിന്നംനടന്നുവരുന്നു . അതിനെ കണ്ട കൗതുകത്തിൽ വായ്ച് ചോണ്ടിരുന്നത് മടക്കിവച്ച് അത ിന്റെകൂടെ കളിയായി. ആ കൊച്ച് ന ടക്കുമ്പൊ കൂടെ മുട്ടിലിഴഞ്ഞ്ക ൂടെപോവുക, മടിയിലിരുത്തുക, കൊഞ് ഞനംകുത്തിക്കലിക്കുക തുടങ്ങിയ ക ലാപരിപാടികൾ കുറച്ചുനേരം നീണ്ടു . ഇതിനിടെ ഒരുവട്ടം കൊച്ച്തറയി ലിരുന്ന എന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന ്നുവന്നു. അതെന്തിനാണെന്നറിയാനു ള്ള ആകാംക്ഷക്കിടയിൽ എന്റെ മൂക് കിൽ അവളുടെകുഞ്ഞരിപ്പല്ലുകൾകൊണ് ടൊരു കടി. കടിയുടെ ദൈർ ഖ്യം കു റച്ച് സെക്കന്റുകൾ ഉണ്ടായിരുന് നു. വേദനയെടുത്ത് ഞാൻ മുഖം കു ടഞ്ഞു, കൊച്ച് കടിവിട്ടു. എന് നിട്ടും മാറാത്ത വേദനകാരണം ഞാൻ ഏങ്ങിയേങ്ങിക്കരഞ്ഞു.
ഒരു അഞ്ച് മി നിറ്റ് ആ കാന്താരി അതിന്റെ കു സൃതികൾ തുടർന്നു. പിന്നെ അതിന് റെകൂടെ കളിക്കാതെ ബെഡിൽകിടന്ന് ഞാൻ കരച്ചിൽതുടർന്നു. അതിനിടയിൽ "രണ്ടാളും അവിടെ കളിയായിരിക്കു ം" എന്നുപറഞ്ഞുകൊണ്ട് അച്ഛൻ മു റിയിലേക്ക് കടന്നുവന്നു. അവിടെ ഞാൻ കുട്ടിയോട്പിണങ്ങിക്കിടക് കുകയാണു. അച്ഛൻ കാര്യമന്വേഷിച് ചു,
"ദേ, ഇതെന്റെ മൂക്കിക്കടിച്ചു"
ഞാൻ തിരികെ പരാതിപ്പെട്ടു.
"കുഞ്ഞല്ലേ, അതിനെന്തോ അറിയാം.. ."
എന്ന് എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചുകൊണ് ട് അച്ഛൻ അവളെ വാൽസല്യപൂർവ്വം കയ്യിലെടുത്തു.
"എന്തിനാ നീ എന്റെ മോനെ കടിച്ചേ "
എന്ന് സ്നേഹപൂർവ്വം ആ കുട്ടിക് കുറുമ്പിയോട് ചോദിച്ചുകൊണ്ട് ഇറങ്ങാൻ നിൽക്കുന്ന അച്ഛനേയും അ മ്മയേയും ഏൽപ്പിച്ചു. ഞങ്ങളോട് യാത്രപറഞ്ഞ്അവർ നടന്നകന്നു. പ ിന്നീട് ആ കുഞ്ഞിനെയും അതിന്റെ അച്ഛനമ്മമാരെയും പറ്റി ഇതുവരെ യും ഓർത്തിട്ടില്ല, പിന്നെ അവരെ കാണാനുംകഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.
കഴിഞ്ഞ പതിനാറു വർഷത്തിനിടെ പിന്നീടൊരിക്കൽപോലു ം ഓർമിക്കാതിരുന്ന ആ രംഗം ഇന് നലെ എന്റെ സ്വപ്നത്തിൽ വീണ്ടുംആ വർത്തിച്ചു. ഇതേങ്ങനെ സംഭവിച്ചു എന്നൊരു പിടുത്തവും കിട്ടുന്നി ല്ല. നീണ്ട ഇത്രയും വർഷത്തിനിപ്പുറം ഓർമവന്ന അവളെ വീണ്ടും ഒന്നു കാ ണാൻകഴിഞ്ഞെങ്കിൽ എന്നാഗ്രഹിച്ചു . നേരെ അച്ഛനോട് ആ കുട്ടിയെക് കുറിച്ചും അതിന്റെ അച്ഛനമ്മമാരെ ക്കുറിച്ചും അന്വേഷിച്ചു. എന്നാ ൽ അച്ഛന്റെ മറുപടിഇങ്ങനെയായിരു ന്നു.
"ആറുവയസ്സിലോ..? ആ ഓർമയില്ല, ഉണ ്ടായിട്ടുണ്ടാവും, കൃത്യമായി അങ ്ങോട്ട് ഓർക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല"
അച്ഛന്റെ ആ മറു പടി കേട്ടപ്പോൾ വിഷമം തോന്നി. ഓർമയിൽനിന്ന് മാഞ്ഞെന്നു വിചാരി ച്ച അന്നത്തെ ആ കുറച്ചുനിമിഷങ് ങൾ കൊണ്ട്അവളെ ഞാൻ വീണ്ടും ഓർക ്കണമെങ്കിൽ അതെന്തിനായിരിക്കണം? ഇന്നവൾ ഒത്തിരി വലുതായിക്കാണും . ഒരിക്കൽകൂടി കാണാൻ കഴിഞ്ഞെങ് കിൽആ പഴയ കുസൃതി പറഞ്ഞു രസിക്കു കയും ഒരു നല്ല കൂട്ടുണ്ടാക്കു കയുമൊക്കെ ചെയ്യാമായിരുന്നു. എവ ിടെയാണെന്നറിഞ്ഞെങ്കിൽ തേടിപ്പി ടിച്ച്പോകുമായിരുന്നു. പക്ഷേ എ ങ്ങനെ? എന്തിനാകാം ആ കുഞ്ഞ് ഒര ു കാര്യവുമില്ലാതെ എന്റെ ഓർമകളി ലേക്ക് ഒരുപാട് കാലത്തിനിപ്പു റംകടന്നുവന്നത്?
യദു. പി. ആർ
പൂർവ്വവിദ്യാർത്ഥി(2013-15)
ചരിത്ര ബിരുദാനന്ദര ബിരുദം
യു.സി.കോളേജ്, ആലുവ
പൂർവ്വവിദ്യാർത്ഥി(2013-15)
ചരിത്ര ബിരുദാനന്ദര ബിരുദം
യു.സി.കോളേജ്, ആലുവ